بی‌تفاوتی مردم روند تخریب میراث را سریع می‌کند
یک راهنمای تور فعال در محوطه‌های تاریخی همدان، این شهر را یکی از بهترین نقاط کشور در سال‌های گذشته دانست و گفت: همدان در حال حاضر از نظر حفاظت علمی و اصولی، وضعیت مناسبی ندارد.
مریم خندان در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با تأکید بر این‌که اگر تپه‌ی هگمتانه در استان همدان به‌طور کامل بررسی شود، چیزی از تخت جمشید کم نخواهد داشت، اظهار کرد: این محوطه‌ی تاریخی از نظر حفاظت علمی و اصولی در وضعیت مناسبی قرار ندارد، حتی در حوزه‌ی صنایع دستی نیز به‌تازگی اجناس چینی، سایه‌ی سنگین خود را بر صنایع دستی همدان مانند سفال، چرم و فرش انداخته‌اند.
او گفت: به‌راحتی در محوطه‌های تاریخی لودر می‌اندازند و محوطه‌ها را صاف می‌کنند و کوچک‌ترین اهمیتی به میراث فرهنگی نمی‌دهند. از سوی دیگر، جالب این است که چند مدیر سابق معتقد بودند، نگاه حرفه‌یی و نویی به گردشگری دارند، در حالی که اگر تخریبی در یک محوطه‌ی تاریخی رخ می‌داد، هر نوع اعتراضی را نسبت به آن، غیرعلمی می‌دانستند.
این فعال حوزه‌ی میراث فرهنگی و محیط زیست با اشاره به قطع درختان در میدان باباطاهر در محدوده‌ی آرامگاه باباطاهر در روزهای گذشته، اظهار کرد: با توجه به مقررات میراث فرهنگی، هر اثر یا بنای تاریخی یک حریم مشخص دارد که باید رعایت شود. در حالی که متأسفانه این ضوابط برای آرامگاه باباطاهر رعایت نشده و در حریم درجه‌ی یک آن، هتل باباطاهر با ارتفاع بیشتری از آرامگاه در حال ساخت است.
او ایجاد تله‌کابین در محوطه‌ی «گنج‌نامه» و میدان «دشت میشان» در همدان را از دیگر مواردی دانست که به میراث تاریخی و طبیعی این استان آسیب وارد کرده است و ادامه داد: از چند سال پیش که ساخت تله‌کابین در این محوطه آغاز شد، پوشش گیاهی دشت میشان به اندازه‌ی 50 سال تخریب شده است، اما متأسفانه هیچ‌کسی به این قضایا اهمیت نداد و اعتراض نکرد.
خندان با تأکید بر لزوم آگاه‌تر شدن مردم همدان درباره‌ی وضعیت میراث فرهنگی این شهر، گفت: موضوعی که روند تخریب میراث فرهنگی را سرعت می‌دهد، بی‌تفاوتی مردم است. به‌عنوان مثال، وقتی نمایشگاه صنایع دستی در تپه‌ی هگمتانه برگزار می‌شود، مردم آن را خوب می‌دانند، چون آگاه نیستند که ممکن است چه آسیب‌هایی به این محوطه تاریخی وارد کند یا زمانی که گردشگران بیش از اندازه به یک محوطه‌ی تاریخی وارد می‌شوند و مردم از حضورشان خوشحال می‌شوند، به این فکر نمی‌کنند که حضور بیش از حد گردشگر باعث تخریب بنا یا محوطه‌ی تاریخی می‌شود.
او تأکید کرد: اگر حساسیت نسبت به میراث فرهنگی نباشد، ممکن است مردم برای تخریب آثار تاریخی، خوشحال هم شوند.
