«با آدمهای مناسب شروع کنید، قوانینی وضع کنید، با کارمندانتان ارتباطات قوی برقرار کنید، در آنها انگیزه ایجاد کرده و به آنها پاداش دهید…اگر همه این کارها را درست انجام دهید امکان ندارد که شکست بخورید.»
لی یاکوکا در سال ۱۹۲۴ در خانواده مهاجری ایتالیایی به دنیا آمد. او در دانشگاه Lehigh در پنسیلوانیا در رشته مهندسی صنایع تحصیل کرد تا آمادگی ورود به صنایع مربوط به رشته‌اش را داشته باشد ولی برای ادامه تحصیل به دانشگاه پرینستون رفت تا رشته‌های علوم سیاسی و مواد را بخواند تا اینکه با شرکت معظم فورد وارد صنعت خودروسازی شد. او کارش را در فورد با حرفه مهندسی آغاز کرد ولی خیلی زود به واحد بازاریابی و فروش و سپس واحد توسعه محصول رفت تا کار مطلوب خودش را در آنجا پیدا کند. کمپین بازاریابی «۵۶ برای ۵۶» او در سال ۱۹۵۶ نقطه عطفی در حرفه یاکوکا در فورد بود و به سرعت جایگاهش در شرکت را ارتقا داد تا جایی که در سال ۱۹۶۴ به ریاست واحد اتومبیل فورد شرکت رسید.
در طول کار یاکوکا در فورد وی موفق‌ترین اتومبیل‌های فورد مثل فورد ماستنگ، فورد فیستا و لینکولن کنتیننتال را طراحی و بازاریابی کرد. او همچنین کمک کرد تا برند مرکوری شرکت نیز با اتومبیل‌هایی نظیر مرکوری مارکویس و مرکوری کوگار احیا و بازیابی شود. علیرغم اینکه او به فورد کمک کرد تا میلیاردها دلار سود به دست آورد، هنری فورد دوم لی یاکوکا را در سال ۱۹۷۸ به خاطر اختلافات شخصی از کار برکنار کرد.
بلافاصله پس از رفتن او از فورد، لی یاکوکا به گروه کرایسلر پیوست تا کسب‌وکار رو به نزول آنها را نجات دهد. در آن زمان، کرایسلر در شرف ورشکستگی بود و مدل‌های بالای اتومبیل‌هایش ضرر ده بودند. بلافاصله پس از اینکه او وارد کار ریاست کرایسلر شد، شروع کرد به تغییر ساختار شرکت، کم کردن تعداد کارکنان و فروش قسمت‌هایی از شرکت که زیان ده بودند. علاوه بر آوردن برخی متخصصین کار از شرکت قبلی‌اش فورد، یاکوکا پروژه MiniMax را نیز با خودش به کرایسلر آورد. Minimax مدل مینی ونی بود که هنری فورد دوم از آن اصلاً خوشش نمی‌آمد و قبول نکرد که آن را به خط تولید فورد اضافه کند.
با وقوع بحران سوخت در دهه ۷۰ میلادی، آمریکایی‌ها به دنبال اتومبیل‌هایی بودند که مصرف سوخت کمتری داشته و قیمت کمترین نیز نسبت به مدل‌های قدیمی تر داشته باشند. در نتیجه، یاکوکا اتومبیل‌های کوچک فشرده‌ای را از طریق کرایسلر به بازار معرفی کرد که بازار آمریکا را فراگرفت. این مدل‌های کوچک، همراه با مینی ون ایده‌هایی بودند که توسط فورد رد شده بودند. مدل‌های کوچک کرایسلر بسیار موفق بودند و مینی ون به سرعت و چند سال پس از معرفی به خودروی ضروری برای خانواده‌ها تبدیل شد.
یاکوکا در سال ۱۹۹۳ ناگهان کرایسلر را ترک کرد ولی قبل از آن به آنها کمک کرد تا کمپانی مادر برند Jeep تحت عنوان AMC را بخرند. کروکی گرند جیپ سالیان دراز ذهن یاکوکا را به خود مشغول کرده بود و وی قبل از خروجش از شرکت، حق امتیاز این برند را برای کرایسلر خرید.
در کنار خدمات زیادی که لی یاکوکا به صنعت اتومبیل آمریکا انجام داد، وی تعدادی کتاب نیز در مورد جزئیات کار و زندگی‌اش نوشت. او همچنین از زمانی که همسر اولش را در سال ۱۹۸۳ به خاطر ابتلا به دیابت از دست داد طرفدار پر و پا قرص تحقیقات روی بهبود مرض دیابت بود. با اینکه یاکوکا رسماً از سمتش در کرایسلر کنار رفته ولی هنوز هم در سخنان و نوشته‌هایش از طرف این شرکت سخن می‌گوید و همچنان در وب‌سایت‌ها و نشریات در مورد سیاست و دولت آمریکا اظهارنظر می‌کند.
