یک روانشناس می‌گوید: اگر فرد سطوح بالایی از خصلت شخصیتی دلپذیر بودن و گشودگی نسبت به تجربه را داشته باشد و نمره بالایی در برون‌گرایی به دست آورد و از طرفی نمره روان‌رنجوری او پایین باشد به احتمال زیاد به اهدای عضو تمایل دارد.
به گزارش فارس، امیرمحمد شهسوارانی با اشاره به رفتارهای سودمند اجتماعی و تاثیر آن بر جامعه اظهار داشت: رفتارهای سودمند اجتماعی مجموعه‌ای از رفتارها هستند که در زمینه فعالیت‌های اجتماعی انجام می‌شوند. این فعالیت‌ها به طور مستقیم و دنیوی برای افراد سودمند نیستند ولی به مصداق «تو نیکی می‌کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز» هستند.
وی افزود: مثلاً ایثار نتیجه مستقیم و دنیوی برای فرد ندارد اما در آینده به دلیل تقویت زیربناهای سرمایه اجتماعی برای اجتماع مفید است و نسل‌های بعدی از آن سود می‌برند.
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: تلاش تمام نظام‌های اجتماعی بر این است که فعالیت‌هایی که زیربنای سرمایه اجتماعی هستند را تقویت کند.
این روانشناس اهدای عضو را بالاترین نوع ایثار برشمرد و اظهار داشت: اهدای اعضا انواع مختلفی دارد، یک نوع آن پیش از مرگ است که شامل مغز استخوان، کبد، کلیه و بافت می‌شود.
وی گفت: مدل دیگری از اهدای عضو داریم که پس از مرگ اتفاق می‌افتد و برای افراد جامعه نتایج خوبی دارد زیرا افراد زیادی در جامعه هستند که سلامتی آنها وابسته به این اعضا است. این مسئله که افرادی نیازمند عضو هستند در حال حاضر به عنوان یکی از معضلات جوامع غربی و شرقی مطرح است.
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: پیوند چشم، قرنیه، قلب، ریه و کبد جزو این موارد است. اینها رفتارهایی است که فرد باید به سطح از آگاهی و بخشندگی برسد تا آن را انجام دهد. اگر فرد سطوح بالایی از خصلت شخصیتی دلپذیر بودن و گشودگی نسبت به تجربه را داشته باشد و نمره بالایی در برون‌گرایی به دست آورد و از طرفی نمره روان‌رنجوری او پایین باشد به احتمال زیاد به اهدای عضو تمایل دارد.
وی افزود: «روان‌رنجوری» ویژگی است که شامل صفاتی مانند تجربه احساس منفی، ناپایداری هیجانی، احساس گناه، پریشانی، بیقراری، منفی‌گرایی، عزت نفس پایین، اضطراب، پرخاشگری، افسردگی، کمرویی، بازداری، شتابزدگی، تکانش‌گری و آسیب‌پذیری می‌شود، همچنین گرایش به اجتماعی بود، جرأت‌ورزی، شهامت، میزان علاقه به کار و ارتباط با دیگران، گروه‌گرایی، گرمی، قاطع بودن، هیجان‌خواهی و علاقه به هیجان‌های مثبت و فعالیت نشان‌دهنده «برون‌گرایی» فرد است.
این روانشناس با بیان ویژگی دلپذیر بودن گفت: داشتن ذهن باز، ذهن پذیرا، علاقه به تجربه‌های جدید، تخیل فعال، ترجیح دادن دگرگونی، علاقه به تغییر مداوم عناصر محیط اطراف نیز ناشی از «دلپذیر بودن و گشودگی نسبت به تجربه» است.
وی افزود: برخی فکر می‌کنند اهدای عضو توهین به جسم آنها است در حالی که پس از مرگ روح از جسم جدا می‌شود و به سمت خدا بازمی‌گردد.
این روانشناس با تأکید بر برون‌گرایی و اهدای عضو اظهار داشت: برون‌گرایی موجب می‌شود فرد احساسات اجتماعی بالایی داشته باشد که برای این رفتار پسندیده اجتماعی نقش تقویت‌کننده را دارد. برای دلپذیر بودن فرد سعی می‌کند مقبول دیگران باشد.
وی ادامه داد: در عین حال میزان اعتقاد و التزام عملی به دین موجب می‌شود تا فرد بپذیرد که موقع مرگ روح از جسم جدا می‌شود، افرادی که به میزان زیادی مادی باشند فکر می‌کنند پس از مرگ جسم هنوز بخشی از آنها است که به آن «اضطراب مرگ» می‌گوییم.
عامل دیگری در اهدای عضو دخیل است و آن تبلیغات درست است. مؤسسات باید در این زمینه همکاری کنند.چنانچه جامعه تبلیغات خوبی در رابطه با اهدای عضو انجام دهد فرد این رفتار را می‌پذیرد در نتیجه به عضویت پیوند اعضا درمی‌آید. برخی فکر می‌کنند پزشکان به اشتباه تشخیص مرگ مغزی دهند در حالی که این امکان وجود ندارد و شواهد و دلایل مستند برای مرگ مغزی و پایان زندگی به لحاظ پزشکی وجود دارد.
شهسوارانی گفت: باید به افراد بگوییم که با این کار چه در مورد خود و سایر اعضای خانواده ایثار می‌کنند و این قوی‌ترین نوع ایثار است که فرد از اعضایی که می‌تواند همراه با سایر اعضای بدن به خاک سپرده شود برای حیات‌بخشی به دیگران استفاده کند، این کار موجب می‌شود تا حیات فرد ادامه پیدا کند و بزرگترین خدمت به جامعه بشری انجام شود.
وی خاطر نشان کرد: اگر فرد در زمان حیات خود تصمیم نگرفته باشد اولیاء دم او می‌توانند در این رابطه اظهارنظر کنند زیرا آنها اجازه شرعی برای این کار را دارند فقط کافی است بدانند که پیوند عضو طبق فتوای مراجع عظام تقلید بزرگترین خیرات را برای متوفی همراه دارد.
